Zarażone wścieklizną mogą zostać wszystkie gatunki ssaków, również ludzie. Wirus wścieklizny dotyka centralnego układu nerwowego, wywołując głównie objawy neurologiczne.
Wirus wścieklizny znajduje się w ślinie chorego zwierzęcia, przenosi się głównie przez pogryzienia oraz zadrapania, natomiast możliwe są również inne drogi jak droga powietrzna i dospojówkowa. W Polsce głównym rezerwuarem są lisy, ale także nietoperze.

Co zrobić w przypadku pogryzienia?

Co zrobić w przypadku pogryzienia przez zwierzę dzikie lub o nieznanym statusie szczepień? Należy jak najszybciej przemyć miejsce ugryzienia wodą oraz mydłem przez co najmniej 15 minut oraz skontaktować się z lekarzem pierwszego kontaktu. Po dokładnym umyciu rany zalecana jest również dezynfekcja np. powidonem jodyny.

Rozwój wścieklizny u zwierząt

Objawy wścieklizny u zwierząt domowych:

• Niepokój
• Nadmierna pobudliwość
• Spaczony apetyt – zjadanie przedmiotów niejadalnych
• Agresja
• Wokalizacja – intensywne szczekanie i miauczenie
• Ślinotok
• Opadnięcie żuchwy z wypadnięciem języka
• Zez
• Zaburzenia neurologiczne:
  • Niedowłady kończyn
  • Drżenia ciała
  • Porażenia

Objawy wścieklizny u zwierząt dzikich podobne są do tych u zwierząt domowych, natomiast zwykle nie jesteśmy w stanie ich zauważyć. To, co powinno zwrócić naszą uwagę na pierwszym miejscu to utrata wrodzonego lęku i agresja.

Co zrobić w przypadku wystąpienia się objawów wścieklizny?

Na wściekliznę nie ma leczenia. Jedyną możliwą ochroną są szczepienia profilaktyczne, same badania profilaktyczne zwierząt to za mało. W Polsce istnieje nakaz szczepienia psów które ukończyły 3 miesiąc życia. Zalecamy również szczepienia kotów wychodzących.

Źródło: https://www.wetgiw.gov.pl/nadzor-weterynaryjny/wscieklizna. Zachęcamy do odwiedzenia strony i dokładnego zapoznania się z zaleceniami Głównego Inspektoratu Weterynaryjnego.