Zakażenie parwowirusem powoduje ogólnoustrojowe, ostre objawy ze strony przewodu pokarmowego, zwłaszcza wymioty, biegunkę oraz krwotoczne zapalenie jelit. Jest chorobą o wysokiej śmiertelności, dlatego bardzo ważną rolę w zabezpieczeniu psów przed parwowirozą jest profilaktyka i regularne szczepienia ochronne.

Przyczyny parwowirozy

Wywoływana przez parwowirusa typu 2 z rodziny Parvoviridae. Zakażone psy wydalają wirusa z kałem i śliną. Najbardziej podatne na zarażenie są szczenięta między 6 tygodniem a 6 miesiącem życia, co nie oznacza, że starsze, nieregularnie szczepione psy nie mogą zachorować. Najbardziej narażone są psiaki w dużych skupiskach, takich jak hodowle czy schroniska, ponieważ wirus rozprzestrzenia się w ekspresowym tempie.

Objawy parwowirozy

Objawy, które zaczynają niepokoić właścicieli to nagłe posmutnienie, apatia, niechęć do zabawy, wysoka gorączka, ślinotok a także wymioty, biegunka i duża utrata masy ciała w krótkim czasie. Nie wszystkie objawy muszą wystąpić w tym samym momencie – czasami przebieg jest dość nietypowy, a jedynymi objawami mogą być apatia i wymioty. W badaniu morfologicznym krwi stwierdzamy limfopenię, czyli obniżenie liczby limfocytów, jednej z frakcji krwinek białych, która razem z innymi frakcjami warunkuje odporność organizmu.

Diagnoza parwowirozy

Jak diagnozujemy parwowirozę psów? Poza objawami, które mogą nasuwać podejrzenie choroby wykonujemy na miejscu szybkie testy płytkowe, a materiałem do ich wykonania jest próbka kału. Wynik otrzymujemy zwykle w ciągu 10 minut. Dodatkowym czynnikiem działającym na niekorzyść psiego pacjenta jest brak szczepień lub przerwanie cyklu szczepień przed podaniem ostatniej dawki w wieku szczenięcym.

Leczenie parwowirozy

Leczenie parwowirozy opiera się przede wszystkim na leczeniu objawowym, czyli intensywnej płynoterapii, która uzupełnia utracone płyny i reguluje równowagę kwasowo-zasadową organizmu, podawaniu antybiotyków o szerokim spektrum działania, ponieważ parwowirus uszkadza błonę śluzową jelit, obniża odporność i wtórnie wywołuje infekcje bakteryjne, które mogą doprowadzić do posocznicy. Podaje się też leki przeciwwymiotne, przeciwbiegunkowe i obniżające temperaturę ciała. Choremu psu można podać również surowicę ozdrowieńca, aby zwiększyć jego szanse na przeżycie.

Rokowania parwowirozy

Rokowania w przypadku parwowirozy są ostrożne. Jest to choroba o ciężkim przebiegu, ale im wcześniej zostanie rozpoznana i im wcześniej zostanie wdrożone leczenie, tym większe szanse na przeżycie. Jedyną, możliwą ochroną jest wykonywanie regularnych, corocznych szczepień u lekarza weterynarii Toruń.